Empatia

Empata to osoba, która absorbuje emocje innych ludzi i przeżywa je tak, jakby były ich własnymi. Osoby z empatią są bardzo wrażliwe na klimat emocjonalny wokół nich i często przejmują psychologiczny bagaż innych ludzi. To często prowadzi do chronicznych chorób psychicznych i fizycznych.

Wszyscy mamy zdolność wyczuwania emocji, myśli i fizycznych wrażeń innych. Jednak w naszym szybkim i chaotycznym świecie większość z nas odrętwiała na tę wrodzoną ludzką zdolność.

Nasza dieta, nawyki pracy, styl życia i środowisko mają wpływ na naszą zdolność nie tylko do poczucia więzi z innymi, ale także ze sobą.

Jest jednak jeden typ osoby, która nigdy nie traci kontaktu ze swoją wrodzoną wrażliwością.

Ta osoba jest znana jako Empata. Ale chociaż Empatia jest osobą bardzo spostrzegawczą i otwartą, każdego dnia jest podatna na przeładowanie energetyczne. Ten emocjonalny i psychiczny bagaż może prowadzić do wielu zaburzeń fizycznych i psychicznych, takich jak depresja i chroniczne zmęczenie.

• Nauka stojąca za byciem empatą:

Co to jest, co pozwala nam doświadczać empatii - odczuwać lub dzielić te same emocje, co inna osoba, takie jak smutek, strach, radość lub jakikolwiek inny rodzaj emocji? Jednym z możliwych naukowych wyjaśnień, dlaczego Empaty są tak podatni, jest odkrycie neuronów lustrzanych. Zasadniczo wszyscy mamy zestaw neuronów w naszych mózgach, które zapalają się, gdy jesteśmy świadkami czegoś, co czuje lub doświadcza inna osoba. Te neurony lustrzane pomagają nam uczyć się poprzez naśladownictwo. Na przykład, kiedy jesteśmy młodzi, uczymy się mówić i zachowywać się przede wszystkim poprzez naśladowanie naszych rodziców i rodzeństwa. Neurony lustrzane odgrywają rolę w naszym rozwoju biologicznym i przetrwaniu. Zasadniczo neurony lustrzane tworzą połączenie neurofizyczne między nami a innymi ludźmi. Badania wykazały, że samo obserwowanie, jak inna osoba podnosi coś, uruchamia te same obszary naszego mózgu, co mózg drugiej osoby. Odkrycie neuronów lustrzanych ma ogromne konsekwencje dla ludzi empatycznych. Takie odkrycie ujawnia, dlaczego Empaci odczuwają skrajny wstręt, ból i przerażenie podczas oglądania aktów przemocy, czy to w prawdziwym życiu, czy w Internecie. Neurony lustrzane również wskazują, dlaczego empatycy niosą ze sobą tyle emocjonalnego obciążenia od innych.

Kiedy dosłownie odczuwamy ból innych (lub bliskich), nasze życie może stać się przejażdżką kolejką górską z ekstremalnymi wzlotami i upadkami. Jednak umiejętność doświadczania cierpienia innych otwiera nas również na głęboko żywotne emocje współczucia i miłości. Bycie empatią jest problemem tylko wtedy, gdy mamy słabe poczucie siebie, słabe bariery i skłonność do opierania się lub przywiązania do emocji, których doświadczamy. Kluczem do stania się uzdrowioną i wzmocnioną empatią jest praca nad rozwijaniem zindywidualizowanej tożsamości, jasnych granic i nieprzywiązywania się / odporności na emocje. Pierwszym krokiem do byciem dojrzałym empatą jest nauczenie się, jak mocno osadzić się w swoim ciele. Przykłady praktyk, które wszyscy Empaci uznają za korzystne, obejmują: Uważność, Medytacja, Joga, Qigong, Praktyki oddechowe, Progresywne rozluźnienie mięśni, Świadomość ciała.

Każda technika, która może pomóc ci wyjść z umysłu i przeżyć chwilę obecną bez osądzania i bez oporu, pomoże ci jako empatii.

Dlaczego jesteś darem dla tego świata?

W świecie pełnym strachu, chciwości, okrucieństwa, egoizmu i ogromnego bólu, twoja wrażliwość jest ogromnym błogosławieństwem. Twoja wrażliwość jest darem, którego ten świat rozpaczliwie potrzebuje. Umiejętność głębokiego troszczenia się o innych jest czymś, czego naszemu światu brakuje w bardzo dużym stopniu. Twój dar nie tylko wypełnia lukę między ludźmi, ale także otwiera drzwi do miłującej dobroci i innych pozazmysłowych zdolności, takich jak intuicja.

Czy możesz sobie wyobrazić, jak wyglądałby świat, gdybyśmy wszyscy byli wrażliwi, troskliwi i otwarci na siebie nawzajem? Żylibyśmy w raju. Uhonoruj więc to doświadczenie bycia Empatą za wspaniałe lekcje i możliwości, jakie oferuje.

Czuć wszystko tak głęboko, jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem.

Nie jest konieczne branie odpowiedzialności za krzywdę innych ludzi Jeśli jesteś empatą, jesteś doskonale dostrojony do bólu innych ludzi, mając tendencję do internalizowania go jako własnego. Pamiętaj, że tylko tyle możesz naprawdę zrobić, aby pomóc innym ludziom. Oczywiście możesz spróbować im pomóc lub poprowadzić ich tak bardzo, jak uważasz za stosowne, ale pod koniec dnia osoba doświadczająca pierwotnego bólu musi być gotowa pomóc sobie, aby nastąpiło prawdziwe uzdrowienie. Często troskliwa natura zaślepia fakt, że wielu ludzi nie chce lub nie jest przygotowanych na naprawę, ponieważ są zadowoleni z bezpieczeństwa swojej sytuacji..

Wejdź w ból, zamiast próbować od niego uciec Brzmi to sprzecznie z intuicją, prawda, „wchodzenie w ból”! Ale to bardzo ważny krok w kierunku uwolnienia stłumionej energii w tobie. Kiedy jesteśmy zajęci ucieczką, tłumieniem i unikaniem bólu, utrwalamy cykl naszego cierpienia. Zamiast ulegać pokusie ucieczki - zatrzymania - spokoju. Usiądź i pozwól sobie poczuć zmęczenie, zmieszanie, złość, zranienie. Dopiero gdy zmierzysz się z prawdą o bólu, który odczuwasz, możesz przejść do następnego etapu odpuszczenia cierpienia.

Uświadom sobie, że jako empatia nie jesteś odporny na rzutowanie swoich uczuć na innych Bądźmy tutaj szczerzy. Częściowo atrakcyjność identyfikowania się jako empatia polega na tym, że czasami zapewnia nam drogę ucieczki; okazja do zrzucenia winy na innych. Tak, możesz chłonąć emocje innych jak gąbka, ale to nie znaczy, że jesteś wolny od tworzenia i głębokiego przeżywania własnych emocji. Zbyt łatwo jest przedstawić się jako ofiary życia, a znacznie trudniej wziąć odpowiedzialność za własne szczęście. Kluczowym zrozumieniem na ścieżce uzdrawiania jako empatii jest nauczenie się odróżniać to, co my czujemy od tego, co czują INNI.

Samoocena odgrywa dużą rolę w twoich umiejętnościach radzenia sobie z cechami empatii Empatie z niską samooceną będą cierpieć znacznie bardziej niż osoby ze zdrową i zrównoważoną samooceną. Ale nie zawsze. Bycie empatą może być mylące i bardzo łatwo jest winić beznadziejność i bezwartościowość, które odczuwamy, za bombardowanie bodźcami, których doświadczamy każdego dnia. Pomaga uświadomić sobie, że im więcej miłości, szacunku i zaufania w sobie rozwiniesz, tym mniej cierpisz.

Bycie empatią to nie to samo, co posiadanie empatii

Empatia nie jest współczuciem; nie jest to współczucie ludziom i chęć im pomocy. Nie. Empatia to zdolność spojrzenia poza powierzchowną fasadę tego, co osoba mówi i robi, zrozumienia jej sytuacji i zrozumienia jej zachowań, przekonań, uczuć i wartości. Posiadanie empatii polega na zrozumieniu ludzi, a mówiąc słowami rewolucjonisty empatii Romana Krznarica, chodzi o „skok z wyobraźnią w buty innego”. Empatia jest w dużej mierze połączeniem doświadczenia intelektualnego i emocjonalnego, podczas gdy bycie empatią jest doświadczeniem kinestetycznym, fizycznym i emocjonalnym. Tak, możesz być w stanie podzielić się uczuciami drugiej osoby, ale to niekoniecznie oznacza, że rozumiesz tę drugą osobę na poziomie głębszym niż emocje.

Dla empatii bardzo ważne jest, abyś włączył jakąś konsekwentną formę katharsis do swojej codziennej rutyny, aby pozbyć się dusznej energii, którą możesz ukrywać. Preferowane formy katharsis wśród empatii obejmują dziennikarstwo / pisanie, medytację, spacery i jogging. Inne formy katharsis obejmują śpiew, taniec, krzyk (prywatnie), śmiech i płacz. Dla empatii niezwykle korzystne jest również nauczenie się, jak nawiązać kontakt ze swoim ciałem - nazywam to „uważnością ciała” lub „uważnością somatyczną”. Zasadniczo, nauka kontaktu ze swoim ciałem jest doskonałym sposobem na zakotwiczenie i ugruntowanie się w chwili obecnej, a nie zagubienie się w powodzi emocji i wrażeń, które pojawiają się na Twojej drodze. Uważność ciała to także dobry sposób na naukę słuchania swoich potrzeb, a także na pielęgnowanie i dbanie o siebie.

Get Inspired - Zinspiruj się

Każdy ma potencjał, by być empati. Nie można zaprzeczyć, że empaci mają piękne, a czasami nawet nadprzyrodzone dary, ale prawdziwe piękno polega na tym, że te dary nie są ograniczone tylko do elitarnej grupy ludzi. Uważam, że tego rodzaju wrażliwość jest naszym naturalnym stanem istnienia, ale przez nasze uwarunkowania kulturowe, wychowanie, dogmatyczne przekonania i masową desensytyzację straciliśmy kontakt z autentycznym stanem ludzkości, który polega na precyzyjnym dostrojeniu do siebie nawzajem.

Rozluźnij swoje ciało. Weź głęboki wdech. Świadomie poddaj się napięciu lub dyskomfortowi, które odczuwasz, bez walki z tym. Poczuj w sobie emocje. Przed poddaniem się dobrze jest najpierw jasno określić, co czujesz, np. letarg, złość, napięcie mięśni, melancholia, strach.

Namaste :)